باشگاه ساندرز
ساندرز فصل 2011 را با میزبانی بازی افتتاحیه فصل MLS برای سومین سال متوالی آغاز کرد و 1–0 به لس آنجلس گلکسی باخت.[43][44] این فصل همچنین شاهد ورود تیم‌های پورتلند تیمبرز و ونکوور وایت‌کپس به MLS بود که امکان احیای جام کاسکادیا را فراهم کرد. در 22 آوریل 2011، در یک مسابقه مقابل کلرادو راپیدز، هافبک ستاره سیاتل، استیو زاکوانی، در چالشی که توسط برایان مولان از تیم راپیدز انجام داد، دچار شکستگی پا شد، که فصل او به پایان رسید.[47] علیرغم ناکامی ها و شروع آهسته فصل (این باشگاه فقط در 3 بازی از 10 بازی اول خود پیروز شد)، ساندرز فصل را با 18 برد، 9 تساوی، 7 باخت و دومین رکورد برتر لیگ به پایان رساند. برای سومین سال متوالی برای پلی آف واجد شرایط شد.[48] در 4 اکتبر 2011، سیاتل سومین جام اوپن آمریکا را به دست آورد و اولین باشگاهی بود که در 42 سال گذشته موفق به انجام این کار شد، زیرا آنها شیکاگو فایر را 2–0 در مقابل جمعیت رکورددار تورنمنت 35615 در CenturyLink Field شکست دادند.[49] ] در پلی آف MLS، سیاتل سری نیمه نهایی کنفرانس غربی خود را با نتیجه 3-2 در مجموع به رئال سالت لیک باخت. این باشگاه بازی اول را 3–0 در سالت لیک باخت و تنها توانست دو گل در بازی دوم در خانه به ثمر برساند.[50]
مائورو روزالس، هافبک ساندرز توسط لیگ به عنوان بازیکن تازه وارد در سال 2011 شناخته شد.[51] در سال 2011، سیاتل دوباره رکورد لیگ خود را با میانگین حضور 38496 شکست. در 15 اکتبر 2011، این باشگاه میزبان سومین تماشاچی بزرگ تاریخ برای یک مسابقه MLS بود، زیرا 64140 نفر در آخرین بازی خانگی فصل عادی در برابر سن خوزه ارتکویکز شرکت کردند که به عنوان اخراج دروازه بان کیسی کلر اعلام شد.[52] در لیگ قهرمانان 2011–2012 CONCACAF، سیاتل تنها دومین تیم MLS در تاریخ شد که در یک مسابقه رقابتی در مکزیک پیروز شد و CF Monterrey را 1–0 در 23 اوت 2011 شکست داد.[53] این باشگاه در گروه خود دوم شد و به مرحله یک چهارم نهایی صعود کرد، در مجموع 7–3 به سانتوس لاگونا، نایب قهرمان نهایی، پس از برتری 2–1 در خانه و باخت 6–1 در مکزیک، باخت.